Akademik Veri Yönetim Sistemi
Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, sa.82, ss.93-135, 2022 (TRDizin)
Pandeminin emek piyasaları üzerindeki yıkıcı etkileri tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de yaşanmaktadır. Tüm dünyada milyonlarca işçi ya işini tamamen kaybetmiş ya ücretsiz izine çıkmış ya da daha az çalışmak ve daha düşük ücret almak zorunda kalmıştır. ILO’nun yaptığı hesaplamalar 125 milyon tam zamanlı çalışanın işsiz kaldığını göstermektedir. COVID-19 Pandemisinin istihdam üzerindeki yıkıcı etkileri hem formel hem de enformel sektör çalışanlarını etkilemektedir. Ne var ki bu süreçten en fazla etkilenenler hiçbir sosyal güvencesi olmayan enformel sektör çalışanlarıdır. Bu çalışmanın amacı, Pandemi sürecinde Türkiye’deki emek piyasalarında formel ve enformel sektörler arasında ayrışmanın olup-olmadığının sınanmasıdır. Sınama için veriler TÜİK veri portalından NUTS-2’ye göre derlenmiştir. Bölgesel birimlere göre formel ve enformel sektörlerdeki istihdamda 2019-2020 arasında yaşanan değişimler dikkate alınmıştır. Toplam istihdam hacimlerindeki değişimin yanı sıra, istihdamın eğitim, işyeri ölçeği ve cinsiyete göre sınamaları da gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgular, istihdamda yaşanan değişime göre formel ve enformel sektörler arasında anlamlı bir ayrışmanın varlığını göstermektedir. Buna ek olarak Pandeminin formel sektörde yeni istihdam yaratabilmesine karşılık, enformel sektörde genel olarak şiddetli daralmanın yaşanmasına yol açtığı görülmektedir. Bu durum, Pandeminin enformel sektörde istihdam edilen geniş kitlelerin iş kaybı sebebiyle yoksulluk riskiyle karşı karşıya olduğunu göstermektedir.