Akademik Veri Yönetim Sistemi
Türk Fizyolojik Bilimler Derneği 49. Ulusal Fizyoloji Kongresi , İzmir, Türkiye, 6 - 09 Kasım 2024, ss.53, (Özet Bildiri)
GİRİŞ ve AMAÇ:Diyabetik retinopati (DR), diyabetin en sık görülen mikrovasküler komplikasyonlarındandır ve inflamasyon, oksidatif stres gibi çeşitli faktörlerin etkileşimini içerir. Çalışmalar, DR’de serum Pentraxin-3 (PTX3) seviyelerinin arttığını ve diyabetin çeşitli komplikasyonlarında rol oynayabildiğini göstermektedir. Ayrıca, inflamatuar hastalıklarda aeromukozal IgD artışının olduğu ve IgD’nin, bazofillerden PTX3 ve LL-37 salgılanmasını tetiklediği bilinmektedir. Çalışmanın amacı, DR hastalarında konjonktival IgD, LL-37 ve PTX3 seviyelerinin artışını araştırmak ve bu bulguların görsel elektrofizyolojik yanıtlarla korelasyonunu değerlendirmektir. YÖNTEMLER:30 sağlıklı(C), 30 diyabet tanısı almış ancak DR tanısı almamış(D) ve 30 DR tanısı almış, 30-69 yaş aralığında 90 katılımcı incelendi. Konjonktival örnekler Schirmer kağıdıyla toplanarak IgD, LL-37, PTX3 seviyeleri ELISA ve immünhistokimya yöntemleriyle ölçüldü. Retinal fonksiyonlar, 61’ scaled multifokal-elektroretinografi(mERG) ve long duration ERG(ldERG) ile değerlendirildi. mERG’de first-order kernel(1O)’de sinyal yoğunluğu-s/sp, second order Kernel(2O)’de N1P1-P1N2 yoğunluğu/amplitüdleri, ldERG’de ise d-dalgalarının amplitüdleri ve yoğunlukları ölçüldü. Yanıtların diğer parametrelerle korelasyonu değerlendirildi. İstatistiksel analizler için verilerin normallik dağılımı Shapiro-Wilk, homojenlik varyansı Levene ile değerlendirildi. Gruplar arası karşılaştırmalarda tek-yönlü-ANOVA testi ve anlamlı farklılıklarda post-hoc-Tukey testi uygulandı. Normal dağılmayan veriler Kruskal-Wallis ve post-hoc Dunn testleriyle karşılaştırıldı. Korelasyon analizlerinde Pearson-korelasyon kullanıldı. Etik kurul onayı İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Klinik Araştırmalar Etik Kurulu’ndan (QDj4U8Sy) alındı. BULGULAR:D grubunda IgD ve LL-37 ve PTX3 seviyleerinde anlamlı artış gözlenmezken(p>0.05) DR grubunda anlamlı artışlar gözlendi(p<0.05). mERG-1O sinyal yanıtlarında C ile karşılaştırıldığında, D grubunda anlamlı fark saptanmazken (p>0.05), DR grubunda anlamlı düşüş gözlemlendi(p<0.05). 2O yanıtlarda hem D hem de DR gruplarında, C ile kıyasla anlamlı düşüşler saptandı(p<0.05). ldERG yanıtlarında D ve DR grubunda C’ye göre anlamlı düşüklükler saptandı(p<0.05). Tüm gruplarda 2O-MERG ve ldERG yanıtlarıyla tüm konjuktival bulgular arasında anlamlı korelasyon saptandı.SONUÇ:Bulgularımız DR’nin inflamatuar mekanizmalarının daha iyi anlaşılmasına olanak tanıyabilir. IgD ve diğer parametrelerdeki artışın, bozulmuş kan-retina ve kan-aköz bariyerleri zemininde retinopatiye katkı sağlayabileceğini düşündürmektedir. Konvansiyonel yöntemlerle retinopati gözlenmeyen diyabet hastalarında mERG-2O ve ldERG yanıtlarının takibi, gelişebilecek retinopati hakkında erken bilgi verebilir ve önleyici tedbirler alınmasına olanak sağlayabilir.
INTRODUCTION and AIM:Diabetic retinopathy (DR) is one of the most common microvascular complications of diabetes and involves the interaction of various factors, such as inflammation and oxidative stress. Studies have shown that serum Pentraxin-3 (PTX3) levels increase in DR and may play a role in various diabetic complications. Additionally, increased aeromucosal IgD levels are observed in inflammatory diseases, and IgD is known to stimulate the release of PTX3 and LL-37 from basophils. This study aims to investigate the increase in conjunctival IgD, LL-37, and PTX3 levels in DR patients and to evaluate the correlation of these findings with visual electrophysiological responses.
METHODS: Ninety participants aged 30-69 were studied, including 30 healthy controls (C), 30 with a diabetes diagnosis without DR (D), and 30 with a DR diagnosis. Conjunctival samples were collected using Schirmer strips, and IgD, LL-37, and PTX3 levels were measured by ELISA and immunohistochemistry methods. Retinal functions were assessed using 61-scaled multifocal electroretinography (mERG) and long-duration ERG (ldERG). In mERG, the signal intensity/signal-to-signal ratio (s/sp) in the first-order kernel (1O) and the N1P1-P1N2 density/amplitudes in the second-order kernel (2O) were measured. For ldERG, the amplitudes and densities of d-waves were evaluated. The correlation of responses with other parameters was also assessed. Statistical analyses included Shapiro-Wilk for normality distribution, Levene’s test for variance homogeneity, one-way ANOVA with post-hoc Tukey for intergroup comparisons (for normally distributed data), and Kruskal-Wallis with post-hoc Dunn for non-normally distributed data. Pearson correlation was used for correlation analysis. Ethical approval was obtained from Istanbul University-Cerrahpaşa Clinical Research Ethics Committee (QDj4U8Sy).
RESULTS:No significant increase was observed in IgD, LL-37, and PTX3 levels in the D group (p>0.05), while a significant increase was noted in the DR group (p<0.05). In mERG-1O signal responses, no significant difference was found between the C and D groups (p>0.05), but a significant decrease was observed in the DR group compared to C (p<0.05). In 2O responses, both D and DR groups showed significant reductions compared to C (p<0.05). For ldERG responses, significant decreases were observed in both the D and DR groups compared to C (p<0.05). Significant correlations were found between 2O-mERG and ldERG responses with all conjunctival findings across all groups.
CONCLUSION:Our findings may contribute to a better understanding of the inflammatory mechanisms in DR. The increase in IgD and other parameters suggests that impaired blood-retina and blood-aqueous barriers may contribute to retinopathy. Monitoring mERG-2O and ldERG responses in diabetic patients without clinically observed retinopathy may provide early insights into potential retinopathy development and allow for preventive measures.